جهت کسب ازلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید👇🏻
02146063707
02146063708
09126386708
نوع خاصی از جرثقیل است که توانایی کار در محیط های مستعد انفجار را دارد. محیط هایی مانند صنایع پتروشیمی، نفت و گاز که مملو از مواد قابل انفجار و اکسیژن است. طبیعی است که در چنین محیطی یک جرقه ی کوچک باعث انفجار، آتش سوزی و خسارات جبران ناپذیری خواهد بود. از این رو، ادوات و تجهیزات که در این صنعت به کار می رود باید به گونه ای باشد تا ایمنی و امنیت کار را تا حد بالایی تامین کند.
میزان خطرآفرینی در محیط های مختلف یکسان نیست. از این رو، نیاز است که محیط ها را بر حسب میزان خطرپذیری جو و بر اساس مواد و گاز های موجود تقسیم بندی کنند. این کار را دو استاندارد از مجموعه استانداردهای IEC به طور کامل انجام داده است که در ادامه به تعریف آن خواهیم پرداخت:
مطابق استاندارد IEC 60079-10 مناطق مستعد خطر به سه ZONE تقسیم بندی می شوند:
ZONE 0 : محیطی است که در آن آمیزه ای از گاز و یا جو قابل انفجار به صورت دائمی یا برای مدت طولانی حضور داشته باشد. این مدت را بیشتر از 1000 ساعت در سال تخمین زده اند.
ZONE 1 : محیطی است که در آن تحت شرایط عادی، امکان دارد آمیزه ای از گاز و جو قابل انفجار پدید آید. این مدت را در حدود 10-1000 ساعت در سال تخمین زده اند.
ZONE 2 : محیطی است که در آن در شرایط عادی، مخلوطی از گاز یا هوای قابل انفجار در آن وجود ندارد و یا اگر احتمالاً پدید آید مدت آن کوتاه خواهد بود. این مدت زمان بین 1-10 ساعت در سال است.
در مورد مناطق مستعد خطر حاوی غبارات و فیبرهای آتشگیر به استاندارد IEC 61241-3 باز هم به مانند گازها، سه منطقه مستعد خطر به نام های ZONE 20 ,ZONE 21, ZONE 22 تعریف شده است که در واقع به ترتیب ZONE های 0و 1و 2 در طبقه بندی گازها هستند.
Zone 20: منطقه ای است که در آن شرایط عملیاتی نرمال، غبارات قابل انفجار، به صورت توده ای ابری یا به کرات وجود دارد و مقدار و غلظت آن ها به نحوی است که قابلیت انفجار و اشتعال در هنگام ترکیب با هوا را دارد. ممکن است این غبارات به صورت توده ی ابری از لایه های غیر قابل کنترل و ضخیمی که بر روی وسایل و تجهیزات انباشته شده اند تشکیل شده باشند که باز هم همین خاصیت قابل انفجار بودن را دارا هستند. این لایه ها و یا توده های ابر مانند می توانند در داخل فضاهای محدود عملیاتی تشکیل شوند و محیط را مستعد خطر سازند این منطقه نظیر zone 0 در محیط های گاز یا بخارات قابل اشتعال هستند.
Zone 21: منطقه ای است که در آن شرایط نرمال عملیاتی ممکن است توده غبار ابر مانند قابل انفجار به مقدار کافی برای ترکیب با هوا و ایجاد یک ترکیب غبار هوای قابل انفجار به وجود آید. این منطقه نظیر zone 1 در محیط های مستعد خطر گاز یا بخارات قابل اشتعال است.
Zone 22: منطقه ای است که در شرایط نرمال عملیاتی ممکن است به ندرت توده های ابری غبارات قابل انفجار به وجود آید و به مدت کوتاهی ادامه داشته باشند و یا در شرایط غیر نرمال عملیاتی تجمعی از لایه های غبارات قابل انفجار بوجود آیند که در صورت ترکیب با هوا تبدیل به غبار مستعد انفجار شود. این منطقه می تواند اطراف دستگاه هایی که در اثر عملیات به دور خود غبار مواد عملیات را در فضای وسیعی پراکنده می کند و به وجود آید این منطقه نظیر zone 2 در محیط های گازهای قابل انفجار است.
مشخصات اصلی جرثقیل های ضد انفجار:
جرثقیل های ضدانفجار نیز مانند دیگر جرثقیل ها از ظرفیت 0.5 تن تا 150 تن از دهانه 6 متر الی 40 متر و ارتفاع 3 الی 50 متر موجود است. سیستم کار جرثقیل های ضدانفجار با موتورهای بالابری دستی زنجیری، برقی زنجیری و برقی سیم بکسلی در دو نوع تک سرعته و دو سرعته با سرعت های قابل تنظیم صورت می گیرد. جنس سازه از ورق فولاد ST37 با ضخامت های مختلف و رنگ آمیزی آن ها اپوکسی با ضخامت 120 الی 230 میکرون است. ریل حرکت طولی به دو شکل چهار پهلو فولادی ST52 و ریل راه آهنی تیپ A65/A75/A100 است. سیستم برق رسانی جرثقیل های ضدانفجار وجه تمایز آن با جرثقیل های دیگر است. نکات ایمنی باید در سیستم برق رسانی و نصب تابلوبرق لحاظ شود. تابلو برق جرثقیل های ضدانفجار باید با زوار به طور کامل ایزوله شود تا امکان ورود هر نوع گاز اشتعال زا در آن نباشد. ورودی و خروجی های تابلوبرق نیز با گلندهای مخصوص پوشیده می شود. همچنین در حرکت طولی و عرضی از سی ریل گالوانیزه و قرقره های پلاستیکی استفاده می شود تا از جرقه های حین حرکت و سایش فلزات جلوگیری شود. باید توجه داشت که استفاده از هر نوع شینه بسته یا باز در جرثقیل های ضدانفجار ممنوع است. سیستم کنترل با کلیدفرمان ها و ریموت کنترل های مخصوص ضدانفجار ساخت برندهای ایکوزی وHBC انجام می گیرد و برق مورد نیاز جرثقیل ضد انفجار نیز برق 380/400 ولت 3 فاز 50 هرتز است.
چقد خوبین شما
جرثقیل بکسلی